W języku włoskim trwają badania nad odpowiednimi wyrażeniami reprezentującymi osoby, które nie rozpoznają siebie w binarnej płci, w celu promowania języka, który będzie bardziej szanował różnorodność i uwzględniał wszystkie płcie. W przeciwieństwie do języka angielskiego, który pozornie jest językiem mniej genderowym, język włoski jest w rzeczywistości językiem genderowym, który odrzuca podmioty, czasowniki, przedimki i przymiotniki w sposób binarny.

Badania socjo-psycho-lingwistyczne przynoszą wiele propozycji, co do których obecnie nie ma zgody wśród osób niebinarnych, chociaż formy takie jak (tutte/i/u) zostały niedawno przyjęte w języku mówionym. Pierwotnie proponowano gwiazdkę (*), ale rozwiązanie to stwarzało problemy dla osób niedowidzących. Obecnie najczęściej używaną reprezentacją jest Schwa (ə), litera „E” międzynarodowego alfabetu fonetycznego, odwrócona o 180°. Jednocześnie rozwiązanie to budzi silny sprzeciw, zwłaszcza w środowisku akademickim.

U podstaw kwestii morfo-syntaktycznej we Włoszech nadal leży kwestia nieuznawania osób o niebinarnej tożsamości płciowej z prawnego i społecznego punktu widzenia. Język włoski odtwarza zatem stan rzeczy w kraju: z dyskusją i propozycją wyżej wymienionych rozwiązań w języku pisanym, gdy tylko jest to możliwe; podczas gdy w języku mówionym płeć męska jest nadal używana do reprezentowania wszystkich płci lub preferowana jest deklinacja męska / żeńska.