Wyjaśniony materiał jest dokładny i wszechstronny, używając języka, który powinien być zrozumiały dla szerokiego spektrum osób. Skutecznie rozwiewa błędy i koryguje powszechne nieporozumienia dotyczące różnorodności płci. Aby ulepszyć ten segment, korzystne byłoby włączenie dodatkowych konkretnych ilustracji lub analogii, które można łatwo odnieść do dzieci. Służyłoby to konkretyzacji pojęcia różnorodności płciowej dla młodszych widzów. Opowiadanie się za współczuciem i szacunkiem dla wszystkich osób, niezależnie od tożsamości płciowej, może dodatkowo zaszczepić w dzieciach korzystne zachowania społeczne.

W kontekście nauczania o różnorodności płci warto powrócić do dwóch podstawowych pytań: kim jesteś? i jak się czujesz? Tymi prostymi pytaniami, które rozwiniemy później, rozpoczniemy temat różnorodności płci. Najpierw zaczynamy od pytania: kim jesteś? Dzieci powinny wypisać pasujące określenia. W tym miejscu można podzielić arkusz na dwie części, aby odpowiedzieć na pytanie: kim jestem według siebie i kim jestem według tego, jak postrzegają nas nasi rodzice/przyjaciele lub najbliższe otoczenie, a nawet społeczeństwo. Obie strony karty mogą się od siebie różnić. Należy to przedyskutować. Warto również zastanowić się, z czego wynikają różnice w tym, jak jesteśmy postrzegani przez nas samych i przez „świat zewnętrzny”.

Drugie pytanie – jak się czujesz – zadajemy innym ludziom każdego dnia. W tym ćwiczeniu należy je zadać samemu sobie. Rozszerz je również o to, co zostało napisane w pierwszym ćwiczeniu. Jak się czuję jako ja, a jak czuję się np. postrzegany przez rodziców jako dziecko.

Omawiając te ćwiczenia, zwróć uwagę, że postrzeganie nas samych może być różne i czasami niezgodne z rzeczywistością. Podobnie jest z osobami o innej tożsamości płciowej niż ta, która została im przypisana. Na przykład wysoki, silny chłopak niekoniecznie czuje się mężczyzną, a drobna, ładna dziewczyna niekoniecznie czuje się kobietą. Wrażliwość na innych powinna być naszą codziennością. Możesz podać dzieciom kilka przykładów na to, jak pozory mogą mylić:

1. piękne czerwone jabłko okazuje się plastikową atrapą;
2. człowiek w kryzysie bezdomności okazuje się być wybitnym profesorem fizyki;
3. nasz ulubiony celebryta, uśmiechnięty na wszystkich zdjęciach, okazuje się być bardzo niepewną siebie osobą.

Niech dzieci same podadzą przykłady. Morał powinien być taki, że to, co widzimy, nie zawsze jest zgodne z rzeczywistością. Dlatego zadawajmy pytania oparte na empatii.

Pomóż im, używając poniższych zdjęć i pozwól grupie tworzyć historie o tym, co widzą:

1. Stephen Hawking

Zdjęcie: https://www.howtokillanhour.com/tech/stephen-hawking-speak-write

2. Owocowa ręka Buddy

Zdjęcie: https://www.funotic.com/weird/worlds-top-10-weirdest-delicious-looking-fruits/

3. Laverne Cox, kobieta transpłciowa

Zdjęcie: https://www.huffpost.com/entry/transgender-women-candy_n_6335864